Duitsland was voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog begonnen met het bombarderen van de Spaanse stad Guernica (1937) dit ter ondersteuing van het Franco regime tijdens de Spaanse burgeroorlog en later het Poolse Wielún (1939) en Rotterdam (1940) werden getroffen door een bommenregen, de Battle of Britain (1940-1941) kostte meer dan 25.000 burgerslachtoffers. Voornamelijk in Londen, maar ook in andere steden als Bristol, Liverpool, Birmingham en Coventry.

Al dan niet in reactie op de Duitse oorlogstactiek gingen de geallieerden over tot grootscheepse bombardementen op Duitse steden. In 1940 was Berlijn al gebombardeerd met relatief weinig doden tot gevolg. Van een geheel andere orde waren de planmatig uitgevoerde bombardementen die vanaf 1942 werden uitgevoerd onder de Britse commandant Arthur “Bomber” Harris.

Het eerste bombardement op Keulen vond onder de codenaam Operation Millennium in mei 1942 plaats en veroorzaakte relatief weinig doden (minder dan vijfhonderd). Om die reden werden ingenieurs ingezet, die brandbommen moesten ontwikkelen, die zoveel mogelijk slachtoffers zouden veroorzaken. Dat de ingenieurs succes boekten bleek in 1943 bij de grote vuurstorm in Hamburg, waarbij circa 40.000 mensen om het leven kwamen.

Het bekendste bombardement was dat op Dresden, mede omdat het in februari 1945 plaatsvond, toen weinig mensen het meer verwachtten en er veel vluchtelingen in de stad waren. Er werden getallen genoemd van 300 duizend dodelijke slachtoffer, maar recent onderzoek heeft uitgewezen dat het er circa 25 duizend waren.

Na de oorlog lagen veel Duitse steden in puin. Niet alle steden werden op dezelfde manier weer opgebouwd. In Frankfurt am Main, Dortmund en Kassel werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om dwars door de stad uitvalswegen voor het autoverkeer te maken. In het centrum van Münster echter werd ervoor gekozen om het middeleeuwse stratenplan te behouden, inclusief de beeldbepalende arcaden. In Hamburg koos men ervoor om veel nieuwe gebouwen in de voor de stad kenmerkende rode baksteen op te trekken. En Dresden begon pas in 1994, na de val van de Muur, met de restauratie en reconstructie van de Frauenkriche.